De afgelopen weken hebben veel mensen een last minute geboekt om te vluchten naar een warmer land.
Dat warme gevoel geeft je vrijheid. Maar eigenlijk is dat wel vreemd, want als het warm is komt er toch eigenlijk niet veel uit je handen? Je wordt er loom van en dan zit je maar wat te puffen. Je vertrekt richting zee en dan kom je vast te zitten in een file.
Het overgrote deel van de mensen zal het hier wel niet mee een zijn, maar geef mij maar zo'n zomer als nu met af en toe een zonnestraaltje.
Op zo'n moment ren ik als het even kan met mijn schildersezel naar buiten.
Eergisteren was het zover, de anderen van het schilderskwartier waren het direct met mij eens, naar buiten!
Er is altijd wel een park in je buurt. Binnen een kwartiertje stonden we buiten te schilderen. Je voelt de wind door je haren en de vogeltjes fluiten. Hier en daar zit iemand te picknicken.
We hebben een begin gemaakt van het schilderij. De horizon (ofwel de iris) geschilderd met alvast wat bomen. Het begin is er. Dit is genieten, dit is pas een vakantiegevoel, zo'n last minutje!
